نامی نه در حد آریانا



از آنجا که گذشتن از ایرادهای رسانه ها حمایت از آنها نیست و برعکس عناد با آنان است پس از این سعی داریم تا به بررسی نقادانه وضعیت شبکه های تلویزیونی افغانستان در این مدت چند سالی که از تاسیسشان میگذرد بیاندازیم.در آغاز این کار از شبکه آریانا شروع می کنیم.


شبکه آریانا بخشی از دارایی های آقای احسان الله بیات رئیس شرکت افغان بیسیم و بنیاد بیات است و ارتباطی تنگاتنگ با ایندو دارد.
روزی که خبر تاسیس این شبکه را شنیدیم همه انتظار داشتیم شبکه ای که این نام را بر خود برمیگزیند شبکه ای باشد در حد این نام اما این آرزویی بود که تا کنون هم آرزو باقی مانده است.
روند کاری شبکه آریانا را از چند دیدگاه میتوان بررسی کرد.یک از اینها نگرش خبری این شبکه است
شبکه آریانا نگرش خبری بسیار قابل تاملی دارد.در بخش خبر این شبکه به هیچ روی با مردم همراه نیست یعنی در بخش خبری خود چیزی ارائه نمیدهد که مردم میخواهند بلکه چیزی ارائه میدهد که خود میخواهد.اصولا خبر باید چیزی باشد که مخاطب در جستجوی آن است نه آن چیزی که کارمندان شبکه آریانا برای دلخوشی آقای بیات انجام میدهند.به جرئت میتوان گفت که اگر نشرات تلویزیون آریانا را برای کسی که اطلاعات کمی از افغانستان دارد پخش کنیم حتما فکر خواهد کرد که آقای بیات رئیس جمهور افغانستان است که اینقدر ازو سخن به میان میاید.آیا واقعا آقای بیات و کارهایش به صرف اینکه شبکه آریانا مایملک اوست در حدی از ارزش خبری قرار دارد که در هر بخش خبری مردم افغانستان مجبور باشند کارهای روزانه او را ببینند.این شیوه خبررسانی تلویزیون آریانا نوعی زورچپانی خبری است.
در بعد فنی تلویزیون آریانا تلویزیون با کمیت ولی بی کیفیت است.
دقیقا شش ماه پس از تاسیس شبکه ملی آریانا شبکه جهانی آن روی آنتن رفت. و پس از مدتی این تلویزیون در سراسر اروپا و آمریکا قابل دسترسی شد.این شبکه اولین تلویزیون افغانستان بود که توانست در آمریکا نشرات داشته باشد.تصاویر این تلویزیون با وجودی که از پهنای باندی برابر با سایر شبکه های افغانستان از ماهواره پخش میشود اما به دلیل ضعف سیستم های تصویری در مرکز این تلویزیون، تصاویری محو و رنگ و رو رفته است تصاویر این تلویزیون حتی در مقایسه با شبکه هایی چون تمدن که با سرمایه ای به مراتب کمتر از آریانا تاسیس گشته اند نیز حرفی برای گفتن ندارند.در بخش جهانی کیفیت بد صوتی نیز به کیفیت بد تصویر افزوده میشود و این ب علت پهنای باند کم اجاره شده است.
از بعد برنامه سازی این تلویزیون تا حدود زیاد موفق بوده است. در بخش دوبله این شبکه دوبله های بسیار با کیفتی ارائه میدهد که متاسفانه به علت کیفیت پایین فنی این شبکه این کارهای خوب هیچگاه آنطور که باید به نمایش در نمی آیند.
از بعد گرافیک این شبکه از قرار چندان تمایلی به تازه کردن گرافیک هایش ندارد. معمولا شبکه های خوب دنیا این کار را هر سه ماه یک بار انجام میدهند اما آریانا از قرار به کمال گرافیک رسیده است و نیازی بدین کار نمی بیند.شبکه آریانا شدیدا به گرافیک سنتی ای که مهمترین نماد کهنگی آن وجود کره زمین در لوگوی شبگه است پایبند است.
تلویزیون آریانا به هیچ روی بار آموزشی برای اصلاح هنجارهای مردم ندارد.
این شبکه واقعیت های جامعه را بازگو میکند. کوچه های گلی را نشان میدهد و خاک باد های اطراف شهر.حتی برنامه های تولیدی اش هم در خانه های گلی و محله های ویران ضبط میشود و این با مردم بودنش را تا برهم ریختن اعصاب مخاطبان خود هم ادامه میدهد.بسیار کم اتفاق می افتد که این شبکه خانه ای آباد و غیر گلی را نشان دهد.
در آریانا مردم همانند که هستند در انتخاب سوژه ها این تلویزیون بسیار بدسلیقه است.در تلویزیون آریانا سوژه ها اغلب چند نفری با دست شوربا میخورند. از ناس استفاده می کنند.و هزار عادت دیگر دارند که اگر نگوییم بد است باید بگوییم حتما باید تغییر یابد.بیاد داشته باشیم که نمایش عادی این طور رفتار ها در ماندگاری آنها تاثیر گذار است.در جامعه ای که سخت در حال گذر به سمت مثبت است اینگونه هم آوایی ، حرکت در خلاف جهت صلاح جامعه است.
روی هم رفته آریانا را در یک نگاه میتوان شبکه ای دانست که با وضعیت فعلی اش در حد نامی که برای خود برگزیده است نیست!